اثر ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی بر غلظت آیریزین سرم و لاکتات خون در زنان دارای اضافه وزن

هدف: آیریزین اثرات مفید فعالیت ورزشی بر متابولیسم انرژی را میانجی­گری می­کند. با این حال پاسخ آیریزین به فعالیت ورزشی مقاومتی و متغیر­های تمرینی مربوط به آن کم­تر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین اثر ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی بر غلظت آیریزین سرم و لاکتات خون در زنان دارای اضافه­وزن انجام شد. روش پژوهش: هشت زن دارای اضافه­وزن (سن 5/4±6/41 سال، قد 1/0±161 سانتی­متر، وزن 5/4±8/73 کیلو­گرم، bmi 1±6/28 kg/m2) به­صورت تصادفی، دو ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی شامل؛ ترتیب فعالیت از عضلات بزرگ به کوچک (پرس پا، پرس سینه، قایقی، اکستنشن زانو، سرشانه، فلکشن زانو، جلو بازو، پشت بازو) و از عضلات کوچک به بزرگ (عکس ترتیب فعالیت عضلات بزرگ به کوچک) را در دو جلسه­ی مجزا با فاصله­ی یک هفته و با استفاده از طرح تحقیقی متقاطع انجام دادند. حرکات با 80 درصد یک تکرار بیشینه، در 3 نوبت، هر نوبت 10 تکرار و استراحت 2 دقیقه­ای بین نوبت­ها و حرکات انجام شد. نمونه­های خونی قبل و بلافاصله بعد از فعالیت گرفته­شد. به­منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته­ها: افزایش معنی­داری در غلظت آیریزین سرم و لاکتات خون بلافاصله بعد از هر دو ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی نسبت به قبل از فعالیت مشاهده شد (05/0p≤). غلظت لاکتات خون پس از ترتیب فعالیت از عضلات بزرگ به کوچک به­طور معنی­داری بیشتر از ترتیب فعالیت از عضلات کوچک به بزرگ بود (05/0p≤). در­حالی­که تغییرات آیریزین سرم بین دو ترتیب فعالیت معنی­دار نبود. همچنین همبستگی مثبت و معنی­داری بین لاکتات و آیریزین در هر دو ترتیب فعالیت ورزشی مشاهده شد (05/0p≤). نتیجه­گیری: فعالیت ورزشی مقاومتی می­تواند منجر به افزایش غلظت آیریزین سرم در زنان دارای اضافه­وزن گردد که این افزایش مستقل از ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی است.